برخى از گروه هاى دوم خردادى باب جديدى را گشوده اند و به فراوانى به جريانى كه مدت ۸ سال سكان اجرايى كشور و ۴ سال قوه مقننه را در دست داشت انتقاد مى كنند به طورى كه سكه رايج دوم خردادى ها خود انتقادى و انتقاد از عملكرد اين جناح شده است.
در اين روند گوى سبقت را از هم مى ربايند به طورى كه سخن از پالايش اين جناح را نيز بر زبان آورده اند.
حركت فوق از دو منظر قابل بررسى است:
۱- برخى از شخصيت هاى تاثيرگذار اين جناح از سر دلسوزى و از اين كه تندروهاى سياسى عنان اختيار اين جناح را در دست گرفته و آن را به بيراهه بردند، داد سخن مى گويند و به نقد گذشته مى پردازند.
اين خود انتقادى، مبناى درستى ندارد چرا كه مشى سياسى اين افراد داراى تندروى مى باشد و در همان زمانى كه دوم خرداد ميدان دار اجرا و تقنين اين آب و خاك بود بعضا با رفتار خود عملكرد تندروها و افرادى كه كشور را به سمت خطر مى بردند را تاييد مى كردند.
حتى برخى نيز گفته اند عدم پذيرش مقبوليت يكى از كانديداهاى رياست جمهورى از جانب ديگر گروه هاى دوم خردادى مبناى اين اختلافات قرار گرفته و ريشه هاى اين سخنان بدان جا برمى گردد.
در واقع بازتاب رقابت هاى درون گروهى دوم خردادى ها براى كسب قدرت به نقد ديگر گروه هاى اين جناح و خود انتقادى گسترده اصلاح طلبان رسيده است.
بررسى گذشته و اقوال اين افراد با مصاديق مى تواند صحت اين نظر را مشخص كند.
۲- عده اى معتقدند خود انتقادى گسترده دوم خردادى ها فاقد هرگونه استراتژى مشخص است و اين يك تاكتيك سياسى براى فرافكنى ناكار آمدى اصلاحات و دوركردن ذهن مردم از رفتارهاى خسارت بار دوم خرداد بود.
همان جناحى كه در كارنامه خود تحصن نمايندگان در مجلس، طرح اصلاح قانون مطبوعات، توهين به مقدسات، موضعگيرى عليه آرمان هاى امام و انقلاب، اظهارات ناسنجيده عليه نهادهاى برخاسته از انقلاب اسلامى، باز كردن پاى ضد انقلابيون به درون رسانه ها و برخى دستگاه ها را در كارنامه خود دارند.
اما در حال حاضر با تاكتيك فرافكنى و متوجه كردن اشتباهات به ديگران مى خواهند با چهره اى معتدل در معرض انتخابات قرار بگيرند تا به صيد مطلوب خود برسند و بعد از انتخاب دوباره به تندروى هاى خود ادامه دهند.
واقعيت اين است ساختار نظرى تفكر افراطيون دوم خردادى بر سكولاريسم پايه گذارى شده و بيش از آن كه به واقعيت هاى اسلامى و بومى متكى باشد بر انديشه هاى غربى استوار شده است و بعد از انتخاب و رسيدن به قدرت به دليل ساختار خود چه بخواهند چه نخواهند رفتارهاى گذشته را ادامه خواهند داد.